Kendine özgü bir hayran kitlesi olan Tolkien ve kitapları bu üçleme ile evrensel bir kitleye dönüştü. Kralın Dönüşü ile üçlemenin sona ermesinin ardından benzer filmler yapılmaya çalışılsa da hiç biri yüzüklerin efendisinin seviyesine çıkamadı.
Peter Jackson Yüzüklerin Efendisi’nde olduğu gibi etkileyici bir görsellik yaratmış ve izleyici en çok da bu anlarda seri ile hasret giderdiğini hissetti.
Filmle bütünleşen anıları sahnelerle iç içe hatırlamak, yıllardır görmediğimiz memleketimizi görür tarzda orta dünya yolculukları salonda film izlerken "iyi ki gelmişim" dedirtiyor. Jackson, ‘görsel efekt başarısını bonkörce set inşa etmeye borçlu. Bilgisayar efektlerinden çok gerçek varlıklar kullanmaya özen göstermiş. İşin içine 3 boyut görkemi de girdiği zaman ortaya çıkan iş modern sinemanın özeti gibi olmuş.
Yüzüklerin Efendisi ile Hobbit arasındaki en büyük fark aralarındaki psikolojik fark gibi. Yüzüklerin Efendisi, daha koyu ve zaman zaman zaman karamsar bir üçleme. Hobbit ise bu üçlemenin yanında biraz daha eğlenceli bir dünya anlatıyor.
Hobbit’in çocuk romanı olduğunu düşünürsek bu farklılığı anlamak mümkün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder